köhn. barışıq; müqavilə, ittifaq.
olduqca nazik, çox nazik; шиткар фу yayma çörək, çox nazik çörək; * шиткар хьун əmələ gəlməmək, boy atmamaq (uşaq haqqında)
(-из, -на, шит ая) bax шит (шит авун) b).
bax шайтӀан.
(-ди, -да, -ар) şifer, şist; шифер алай къав şiferli dam.
şifon (nazik pambıq və ya ipək parça); шифондин şifondan tikilmiş.
müxt. mən.: şifr; шифр алай şifrli.
şifrçi (şifrələyən və şifri açan adam).
(-ини, -ина, -ер) 1. qalın kətan, kiş; 2. brezent.
bax шейх.
1. “ших¹” söz.sif.: kətandan tikilmiş, kətan; шихинин перем kətan köynək; 2. brezentdən tikilmiş, brezent; шихин плащ brezent plaş
qəd. 1. peyğəmbər, rəsul, nəbi; 2. məc. gələcəyi xəbər verən.
şixta (koks almaq üçün müxtəlif metallardan ibarət kütlə).
(-ини, -ина, -ер) 1. şiş (kabab bişirmək üçün dəmir çubuq); 2. kabab; шиш чурун (шиш ягъун) kabab bişirmək; 3
şkala.
bax шоколад; * шкалат хьтин şokolad kimi, çox dadlı, ləzzətli (şey haqqında).
(-ди, -да, -ар) şkaf, dolab; шкафдин şkaf -i [-ı].
bax шикаят.
tex. şkif (intiqal qayışını hərəkətə gətirən çarx).
(-ди, -да, -яр) məktəb; школадин məktəb -i [-ı].
(-ди, -да, -ар) 1. bot. kitrə; шкьакь алай тар kitrəli ağac; 2. qatran; * шкьакь хьиз алкӀун a) saqqız kimi yapışmaq, bərk yapışmaq, qopmamaq; b) qır-
xəsis, simic, bərk; xırdaçı; шкьакь кас xəsis adam; шкьакь хьун xəsis olmaq, xəsisləşmək, simicləşmək
xəsislik, simiclik; шкьакьвал авун bax шкьакьвалун.
(-из, -на, -а) xəsislik eləmək, simiclik eləmək, qıymamaq, əsirgəmək.
zərf xəsis kimi, simic kimi, xəsiscəsinə.
(-ди, -да, -ар) 1. zool. ilbiz; шкьуьнтдин ilbiz -i [-ı]; 2. məc. adamsancan, xəlvəti, əlaltından iş görən; шкьуьнтвал авун ilbizlik etmək, əlaltından
ШКАТ dial. 1. boğça, boxça, bağlama; 2. etnoqr. cehiz mənasında.
d.y. şlaqbaum.
şlak (1. metal kəfi və daş kömür külü; 2. gərəksiz şey).
tex. şlanq (rezin boru).
dəbilqə, dəmir papaq.
arı yapışqanı.
tex. şlüz.
şlyapa (bax сафутӀ 2).
(-ди, -да, -ар) tex. şnur (izolyasiya edilmiş elektrik məftili).
(-ди, -да, -ар) şokolad.
şose (çınqıl döşənmiş və ya asfalt-beton yol).
şou (əyləncəli estrada).
sürücü (avtomobil sürücüsü).
sürücülük.
(-ди, -да, -ар) d.y. şpal.
1. casus; 2. məc. dan. xəbərçi, şeytançılıqla məşğul olan (adam).
1. casusluq; 2. məc. dan. şeytanlıq, xəbərçilik, çuğulluq.