хьун f. 1. bulanmaq, duruluğunu (şəffaflığını) itirmək; 2. donuqlaşmaq, tutqunlaşmaq, donuq hala gəlmək, şəffaflığı getmək; 3
1. bulanıq; кьалу яд bulanıq su; 2. donuq, tutqun, dumanlı, şəffaf olmayan; кьалу шуьше donuq şüşə; 3
1. bulanıqlıq, bulanıq olma; 2. donuqluq, tutqunluq; 3. çirklilik, kirlilik.
dial. bax кӀалхан.
(-уни, -уна, -ар) sürgəc (xizəyin, kirşənin tayı); гъелцин кьам kirşənin sürgəci.
(-у, -а, -ар) peysər, boyun ardı, ənsə; кьамун кӀараб peysər sümüyü; * кьамал акьахун məc. boynuna minmək; кьама ялар тун a) özünü öymək, özünü çəkmək
1. iri peysərli, boynuyoğun; 2. məc. müftəxor, tüfeyli (adam).
“яхъ” ziddi; bax кьун¹.
iyun.
“кьун¹”-un təklif forması; кьан чна bax кьун¹.
1. dial. işə can yandırmayan, diqqətsiz, başısoyuq, səhlənkar; 2. dan. bərk, xəsis, simic.
1. qısaquyruq(lu), gödəkquyruq; quyruğukəsik, quyruqsuz; кьантӀа яц a) quyruqsuz öküz; b) qoca öküz; c) tənbəl öküz; 2
c. 1. bənd, sədd, təpə, torpaq səngər; torpaq sipəri, hasar; 2. suyun altında təpə, qaya; * кьантӀар мукьвал алайди (son dərəcə) səbirsiz, hövsələsiz,
dan. fındıqburun.
dial. bax агъурун; квар кьанун bax агъурун (квар агъурун).
(-ди, -да, -ар) bot. səhləb; кьапӀишдин səhləb -i [-ı].
(-ади, -ада, -ар) 1. palçıq, çamır, zığ, lığ, lil, lehmə, lıqqa, batdaq; кьарадин ванна tib. palçıq vannası; кьарадин вулкан geol
(-ди, -да, -ар) 1. toğlu; эркек кьар erkək toğlu; кьардин toğlu -i [-ı]; кьардин як toğlu əti; 2. məc
(-ди, -да, -яр) 1. qərar, durma, durum; aram, rahatlıq; я йифен ахвар авач, я йикъан кьарай. Ata. sözü nə gecəm gecədir, nə gündüzüm gündüz; 2
gülgəri (taxıl növü).
кьаркьар авун a) qarqara etmək (ağzı, boğazı su və ya qarqara dərmanı ilə yaxalamaq); b) məc. qar-qur etmək, qur-qur etmək, anlaşılmaz sözlər danışmaq
zool. yarasa, şəbpərə, gecəquşu; кьаркьулувдин yarasa -i [-ı].
c. (t. кьарматӀ) bax кьал¹ (кьалар).
dial. pəhləvan.
məftun, heyran, vurğun, valeh; дагъларал кьаруди dağların məftunu; * кьару авун a) məftun etmək, heyran etmək, valeh etmək; b) məc