(хъуьчӀуь, хъуьчӀе, хъуьчӀер) 1. qoltuq; хъуьчӀуьн кӀан qoltuqaltı (qoltuğun altı); хъуьчӀуьн лашар qoltuq ağacları; 2
“КӀ” hərfinin və bu hərflə işarə olunan samitin adı.
1. zindan (dəmirçi zindanı); 2. xüs. kiçik zindan (ot çalımında istifadə edilən).
(кӀатӀа, кӀатӀа, кӀатӀар) çubuqlardan hörülmüş iri səbət (ot, saman daşımaq üçün).
(-уни/-ра, -уна/-ра, -ар) 1. barama; кӀазун гъуьлягъ barama qurdu, ipəkqurdu; 2. xamna (xam, işlənməmiş ipək); кӀазун гъалар ipək lifləri; 3
sini (ağacdan qayrılmış); bax кукӀва².
süzgəc, aşsüzən.
(-ди, -да, -яр) dirək, paya; qaxma.
(кикӀа, кикӀа, кикӀар) dalan.
bax кӀакӀам.
(-ди, -да, -ар) kirpik.
(-ди, -да, -ар) 1. bənd, buğum, məfsəl; həlqə; тупӀарин кӀаламар barmaqların bəndləri; 2. calaq, peyvənd, qələm; кӀалам илигун (кӀалам ягъун) calaq vu
(-ри, -ра) c. 1. bot. kasni (bitki); qurudulmuş kasni kökü; 2. bax кӀалам.
bax галкӀун.
dan. oğlan, oğlan uşağı.
(-ди, -да, -ар) 1. qəlib, ülgü; бармакдин кӀалуб papaq qəlibi; кӀалубдиз ягъун qəlibə vurmaq, qəlibləmək; 2
(-ри, -ра) c. 1. bax кӀалуб; 2. təməl, özül, bünövrə; кӀвалин кӀалубар evin özülü.
dial. bax куьшуь.
(-ди, -да, -ар) anat. qırtlaq; кӀалхандин qırtlaq -i [-ı]; * кӀалхандин ванер dilç. boğaz səsləri.
(-у, -а, -ар) dərə, vadi; yarğan, uzun dərə; кьери кӀам dayaz dərə; * ван авачир кӀамара ван твамир. Ata
dan. zərf bir təhər, bir sayaq, güc-bəla ilə, güc-bəla; * кӀам-шам амай az qalmışdı, az qala.
кӀамаз хьун bax кӀамукьун 2); кӀамаз акъвазун doyunca (lazımınca) yeməmək; кӀамаз кьадар istənilən qədər, arzu (tələb) olunan qədər; bəs (kifayət) edi
f.sif. əskik, bütün olmayan, naqis, natamam, çatışmayan; кӀамай затӀ çatışmayan şey, gərəkliyi duyulan şey; * кӀамай кьван istədiyi qədər, ürəyi istəy
1. ağıldan kəm, kəmağıl, gictəhər, gicbəsər; 2. axmaq, sarsaq, səfeh, gic; кӀамайдал крчар жедач. Ata
kəmağıllıq, giclik, axmaqlıq, ağılsızlıq, səfehlik.
zərf gic-gic, mənasızcasına, axmaqcasına, ağılsızcasına.
dan. acgöz, gözüdoymaz (adam).
1. axmaq, səfeh, gic, ağılsız, sarsaq; 2. axmaq, ağılsız, boş, mənasız; кӀамаш фикир axmaq fikir; 3. is
sarsaqlıq, giclik, səfehlik, ağılsızlıq, axmaqlıq; axmaq hərəkət, axmaq iş.
iri kəsək.
qəd. küpəgirən qarı, cadugər qarı.
(-из, -на, кӀамукь) f. 1. çatmamaq, yetişməmək, kifayət etməmək, əskik olmaq; гьа им тир са кӀамайди elə bu qalmışdı, bircə bu əskik idi, bircə bu çat
хьунухь “кӀан хьун”dan f.is. 1. istəmə; arzu etmə, diləmə; 2. sevmə, aşiq olma, vurulma.
(-и, -е, -ер) 1. müxt. mən.: dib; гьуьлуьн кӀан dənizin dibi; япун кӀан qulağın dibi; лампади вичин кӀаниз экв гудач
хьун f. 1. istəmək; акваз кӀан хьун görmək istəmək; ксуз кӀан хьун yatmaq istəmək; 2. sevmək; xoşu gəlmək, bəyənmək, xoşlamaq; aşiq olmaq, bənd olmaq,
1. astar, bir şeyin dal tərəfi; toxunma şeylərin tərs üzü; alt; altlıq; 2. məc. (bir şeyin) iç üzü, gizli tərəfi; * кӀан-пад цавал авун a) tərs üzünü
1. dan. sirr, işin iç üzü, işin həqiqəti, gizlin səbəb, işin gizli tərəfi; əsas səbəb, kök; кӀан-пун чирун işin gizli tərəfini öyrənmək, həqiqəti öyrə
(-из, -на, -а) icb. f. 1. sevdirmək, sevməyə məcbur etmək, istətmək; жув кӀанарун özünü sevdirmək (bəyəndirmək); 2
1. lazımdır, gərəkdir, vacibdir, ehtiyac hiss olunur; ксана кӀанда yatmaq lazımdır; 2. “gərək” mənasında
bağl. istər, «fərqi yoxdur» mənasında; фекьидинди чуьхуьн я: кӀандатӀа – женнетдиз фий, кӀандатӀа – жегьеннемдиз
(-и, -а) 1. qalıq, artıq; 2. çöküntü, xılt, torta; dib; 3. c. alt, altlıq (ayaqqabıda); 4. xışa qoşulmuş öküzlərin axırıncı cütü
1. tullantı, tör-töküntü; axır-uxur, qalıq; 2. məc. pozğun ünsürlər, həşərat, tör-töküntü; 3. dan. sirr, işin həqiqəti, gizlin səbəb, işin əsli, işin
zərf istəyə-istəyə, istəyərək; öz istəyi ilə, öz xoşu ilə, öz arzusu ilə; sevərək.
zərf istər-istəməz, ürəksiz, könülsüz, həvəssiz, meylsiz, istəksiz, istəmədən; qeyri-iradi, özü istəmədən, istəməyərək
zərf istəyə-istəməyə (bax кӀанз-такӀанз).
1. gərək, lazım, vacib, zəruri, lazımi, gərəkli; 2. istəkli, sevgili, əziz, mehriban, sevimli; кӀани руш istəkli qız, yar, məşuqə; 3
1. arzu olunan, lazım olan, istənilən, umulan, ürəyindən keçən (şey); 2. məc. qulluq, buyuruq, əmr, tapşırıq; xahiş, iş mənasında
(-у, -а) c. 1. sevənlər, əzizlər, ən əziz, ən istəkli, ən sevilən adamlar; 2. sevgililər, istəklilər
1. eşq, məhəbbət, sevgi; кӀанивал кьве патайни кӀанда. Ata. sözü məhəbbət iki başdan olar; кӀанивилин sevgi -i [-ı]; 2
zərf 1. dərin məhəbbətlə, sevgi hissi ilə; 2. xoşluqla.