1. təql. vıyıltı, züyültü, vızıltı; çalınan sümsü səsi; пӀив авун vıyıldamaq, vızıldamaq; 2. bax пӀивитӀ
1. ağızlıq, dodaqlıq, müştük; зуьрнедин пӀивитӀ zurnanın dodaqlığı; 2. sümsü.
(-из, -на, пӀив ая) f. vıyıldamaq, vızıldamaq, züyüldəmək.
təql. cırıltı səsi, cırıltı; пӀигъ авун cırıldamaq, cırıltı səsi çıxarmaq.
bax пикӀ.
dial. 1. zəhər, ağı; 2. bax нефс.
(-ди, -да, -яр) 1. gilas; 2. пӀинидин a) gilas -i [-ı]; b) “пӀини” söz. sif.; пӀинидин тар gilas ağacı; * шурван пӀини albalı, gilənar; чӀуру пӀинияр
gilas bağı, gilaslıq.
(пипӀи, пипӀе, пипӀер) 1. riyaz. bucaq; дуьз пӀипӀ hənd. düz bucaq (90°); къуьруь пӀипӀ hənd. küt bucaq, kor bucaq (90°–dən çox); хци пӀипӀ hənd
1. dan. ləçək (üçkünc qadın baş örtüyü); 2. bax пипӀиш 2).
(-ри, -ра) yaln. c. his, qurum, duda.
(-е, -е, -ер) din. 1. pir, ocaq; пӀирен pir -i [-ı]; 2. din. övliya (müqəddəs şəxs haqqında); * пӀирен пицӀ lovğa, təkəbbürlü, təşəxxüslü adam haqqınd
bax пӀини.
bax питӀиш.
bax пицӀ.
dial. bax пицӀ.
пӀиш хьун əzilmək; əzik hala gəlmək, zədələnmək.
(-из, -на, -а) f. əzmək; мум пӀишун mumu əzmək; серг пӀишун sarımsağı əzmək (həvəngdə).
bax пӀузар; * пӀуз кӀасун dodağını dişləmək, birdən bir şey yadına düşmək, xatırlamaq; пӀуз куьрсарун dodaq sallamaq, küsmək, incimək; пӀуз чиликай фи
(-и, -а, -ар) dodaq; * пӀузаррин ванер qram. dodaq səsləri, dodaqlanan səslər; пӀузарар акъатун dodağına uçuq (yara) çıxmaq, dodaqları uçuqlamaq (qızd
yekədodaq, qalındodaq (adam).
dodaqları büzərək çıxarılan «пӀ-пӀ-пӀ» səsləri; muşqurtu, muşquruq; пӀ-пӀ авун a) muşqurmaq (atı hərəkətə gətirmək, iti yaxına çağırmaq üçün dodaqları
пӀупӀ авун dan. əl vurmaq, müdaxilə etmək, qurdalamaq; пӀупӀ гун dan. lağa qoymaq, rişxənd etmək, qəzəbləndirmək; пӀупӀ кутун həvəsə salmaq, həvəs oya
(-ди, -да, -ар) burun və dodaqlar; ağız-burun.
пӀуртӀ авун puç etmək, məhv etmək, yox etmək; axırına çıxmaq; пӀуртӀ хьун puç olmaq, məhv olmaq, yoxa çıxmaq
пӀурцӀ ягъун dodaqları büzərək suyu, tüpürcəyi və s. mayeni dodaqların arasından sıçratmaq.
təql. vıyıltı, züyültü, vızıltı; пӀуь-уь авун a) vıyıldamaq, vızıldamaq; b) züyüldəmək, ağlamaq, inləmək (uşaq haqqında)
“ПӀ” hərfinin və bu hərflə işarə olunan samitin adı.
(рапуни, рапуна, рапар) 1. iynə; 2. tib. şpris; iynə, dərman; раб ягъун a) tib. iynə vurmaq; b) iynə ilə tikmək; c) sırımaq; * рапунал гьалтна iynəyə
klas. tərtib, səliqə, nizam, qayda; рабатвал авун tərtibə salmaq, qaydaya salmaq, səliqəyə salmaq, nizama salmaq
(-ди, -да) rəbb, allah, tanrı.
(-у, -а, -ар) 1. günlük; шапкадин рав şapka günlüyü; 2. dodaq, qabın və s. üst qırağı, kənarı; раварив кьван ацӀурун dodağına qədər doldurmaq; 3
(-а, -а, -ар) qaya.
astr. Merkuri (planet).
(ракъини, ракъина, ракъар) 1. günəş, gün; ракъинин günəş (gün) -i [-ı]; ракъинин экв günəş işığı; 2. şair
bax гъаргъалаг.
bax ругъвал.
Bozdar (boztüklü qoyun itinə verilən ad).
toran, qaşqaralan vaxt, alaqaranlıq; рагъдан хьун axşamüstü hava qaralmağa başlamaq, toranlaşmaq.
1. bulanıq (mayelər haqqında); рагъул яд bulanıq su; 2. donuq, tutqun, dumanlı, qeyri-şəffaf; рагъул шуьше donuq şüşə; 3
хьун f. 1. bulanmaq, duruluğunu, şəffaflığını itirmək; tutqunlaşmaq; яд вацӀун кьиляй рагъул жеда. Ata
(-ри, -ра) c. çöküntü, lil, xılt.
(-из, -на, -а) f. 1. bulandırmaq, bulanıq hala salmaq; яд рагъуларун suyu bulandırmaq; 2. məc. dumanlandırmaq, tutqunlaşdırmaq, dumanlı etmək; qarışdı
1. bulanıqlıq, bulanıq mayenin halı; 2. tutqunluq, donuqluq.
zərf bulanıq halda.
zərf 1. tutqun, donuq halda; 2. bax рагъулдаказ.
(-ди, -да, -ар) bax ругъун.
(-ди, -да, -ар) kitabaltı, rəhlə (ər.).
1. rəhmət, mərhəmət, rəhm etmə; 2. din. rəhmət, vəfat etmə; рагьметдиз фин rəhmətə getmək, allah(ın) rəhmətinə getmək, ölmək; рагьмет гъун rəhmət demə