хкӀан хьун (“кӀан хьун”-dan) a) geri istəmək, tələb etmək (verdiyi bir şeyi); b) “кӀан хьун”-un təkr
(-из, -уна, хкӀукӀ) f. 1. bax хукӀун; 2. məc. incimək, acıq etmək, küsmək, sınmaq; * вил хкӀун bax вил¹ (вил хукӀун)
(-из, -на, -а) f. toxtatmaq, sakit etmək, təskin etmək, sakitləşdirmək, ovundurmaq.
(-из, -на, -а) f. bax хукӀурун; * намусдик хкӀурун bax намус.
xlor (kimyəvi maddə); хлордин xlor -i [-ı]; хлордин ни xlor iyi.
(-ди, -да, -ар) 1. payız yağışı; 2. bax хумул.
(-ди, -да, -ар) dial. isteh. arvad.
(-ди, -да, -яр) xokkey (idman oyunu); хоккейдин xokkey -i [-ı].
(-ди, -да, -ар) xor; хордин xor -i [-ı]; аялрин хор uşaq xoru.
ХПЕЗ, ХПЕН, ХПЕР bax хеб.
bax хипехъан.
bax хипехъанвал.
“хурун²”-un murad forması; bax хурун²; храз тун (храз гун) icb. toxutdurmaq; hördürmək.
toxunma; hörülmə; bax хурун².
(-ди, -да, -ар) bot. qıtıqotu; хрендин qıtıqotu -u [-ü].
(-ди, -да, -ар) xristian, xaçpərəst; христиан дин xristian dini.
xristianlıq, xaçpərəstlik.
(-ди, -да, -ар) 1. xrom (kimyəvi element); 2. həmin metalın duzlarında aşılanmış yumşaq dəri.
xronika; salnamə.
xüsusi; şəxsi, fərdi; məxsusi.
xüsusilik.
xüsusiyyət, əlamət, xassə.
dan. gələn-gedən, qonaq-qara; gələn, qonaq (mənasında).
(-и, -а) c. (t. хат) muncuq, boyunbağı.
(-ди, -да, -ар) ilmə, ilgək, həlqə (sapdan və ya qaytandan düzəldilən halqa).
(-ди, -да, -ар) 1. bacıoğlu; bacıqızı; хтул халудал къведа. Ata. sözü oğlan dayıya çəkər, qız – xalaya; 2
(-ди, -да, -ар) nəvə; баладилай хтул гзаф кӀан жеда. Ata. sözü nəvə övladdan şirindir.
nəvə-nəticə.
(хквез, хтана, хъша) f. 1. gəlmək; çatmaq, varmaq; yetişmək; почта хтана poçt gəldi; 2. qayıtmaq, geri dönmək, qayıdıb gəlmək; фад хъша tez qayıt; 3
bax хутун².
bax хутӀунун.
bax хупӀ².
(-ди, -да) dan. 1. növbə, oyun; gediş; 2. işləmə, iş, hərəkət; мотордиз худ гун (мотор худда тун) mühərriki işə salmaq; * лампадин худ хкажа lampanın
dan. zərf arası kəsilmədən, dayanmadan, durmadan, aramsız, fasiləsiz.
(-ди, -да) tanrı, allah, xudavənd, xuda.
(-из, -на, -а) f. məcbur etmək, vadar etmək, sövq etmək, təhrik etmək, qızışdırmaq.
(-ра, -ра, -ар) zool. eşşəkarısı; хузран eşşəkarısı -i [-ı]; * чӀижрен хуз arı iynəsi, arı neştəri; вирт кӀандайда чӀижрен хуз эхда
(-вади, -вада, -вар) 1. anat. mədə; хуквадин mədə -i [-ı]; хуквадин меже mədə şirəsi; 2. məc. qarın, gödən; гишиндан хук ацӀуда, вил ацӀудач Ata
nizə, cida.
bax хук 3).
bax хкун.
bax хкечӀун.
(хкӀаз, -а, хкӀукӀ) f. toxunmaq, dəymək (həq. və məc.); хатурдик хукӀун xətrinə dəymək.
(-из, -на, -а) f. 1. toxundurmaq, dəydirmək; dəymək, təmas etmək; гъил хукӀурун əlini toxundurmaq; 2
(-ди, -да, -ар) xuliqan, dələduz.
xuliqanlıq, dələduzluq.