yaraşıq, bəzək, zinət; gözəllik, qəşənglik; кӀвалин ярашугъ аял я, суфрадин ярашугъ – мугьман. Ata. sözü evin yaraşığı uşaqdır, süfrənin yaraşığı qona
(c. яргъар) uzaq yer, iraq.
uzunluq; яргъ алай uzun (bax яргъи).
хьун f. 1. uzaq olmaq, uzaqlaşmaq, çəkilmək; özünü kənara çəkmək; 2. iraq olmaq, uzaq düşmək, bir-birindən aralı düşmək; 3
bax юргъа.
1. uzaq, iraq; 2. zərf uzaqda, uzaq yerdə, uzaq məsafədə; 3. məc. uzaq, yaxın olmayan; yad, yabançı, özgə; яргъа мукьва-кьилияр uzaq qohumlar; * яргъа
хьун f. 1. uzaqlaşmaq; 2. uzaq olmaq, iraq olmaq, iraq düşmək, uzaq düşmək; яргъаз хьухь uzaq ol(un), yaxın durma(yın)
zərf uzaq, iraq, uzağa; * чавай яргъаз bax чун; яргъаз авун bax яргъазун; яргъаз фин a) uzağa getmək, uzaqlaşmaq; b) məc
(-из, -на, яргъаз ая) f. 1. uzaqlaşdırmaq; aralamaq; 2. məc. əlaqələri kəsmək, yadlaşdırmaq, uzaqlaşmasına səbəb olmaq; * аллагьди яргъазрай bax аллаг
zərf 1. uzaqdan, uzaq məsafədən, uzaq yerdən; 2. yandan, kənardan.
1. uzaq; яргъал рехъ uzaq (çox uzun) yol; яргъал хуьрер uzaq (ucqar) kəndlər; яргъал мирес uzaq qohum (ata tərəfdən); 2
zərf uzaqdan, uzaq məsafədən; яргъалай язавай далдамди ширин ванда. Ata. sözü uzaqdan zurnanın səsi xoş gələr; яргъалай килигун uzaqdan baxmaq, kənard
uzaqlıq; məsafəcə uzunluq, uzaq olma, iraqlıq; iki müəyyən nöqtə arasındakı məsafə, mənzil; рекьин яргъалвал yolun uzaqlığı
zərf uzun, uzun müddət, uzun zaman, çox; uzun-uzadı; яргъалди фин uzun sürmək (çəkmək), uzun müddət davam etmək, çox çəkmək
(-ди, -да, -ар) yorğan; сун яргъан yun yorğan.
(-и, -а) c. uzaqlar, iraqlar, uzaq yerlər, uzaq məsafələr; uzaq məmləkətlər, uzaq ölkələr; bax яргъ²
zərf uzaqlardan, uzaq yerlərdən; uzaq məmləkətlərdən.
zərf uzununa, boyuna.
dan. uzundraz adam.
хьун f. 1. uzanmaq; йифер яргъи жезва gecələr uzanır; бурж вугайдан мез яргъи жеда. Ata. sözü borc verənin dili uzun olar; 2
1. müxt. mən.: uzun; яргъи куьче uzun küçə; яргъи чӀарар uzun saç; яргъи йифер uzun gecələr; яргъи ихтилат uzun söhbət; яргъи руш uzun qız; 2
uzunsov, uzuntəhər; яргъи-шуькӀуь чин uzunsov sifət.
zərf, sif. uzun-uzun, çox uzun.
1. uzunluq; гъуьлягъдин яргъивал ilanın uzunluğu; 2. uzunu, uzunluğu, uzununa ölçüsü, boyu.
zərf uzununa, uzunlamasına; яргъивилихъ алцумун uzununa ölçmək.
zərf uzun, lüzumundan artıq.
bax яргъидаказ.
göy qurşağı, qarınənə örkəni, qövsi-qüzeh; bax хважамжам.
tib. 1. dəmrov (kəmərvari); 2. qızılyel (yoluxucu dəri xəstəliyi).
(-йри, -йра) 1. uzatma, ləngitmə, yubatma, süründürmə; 2. məc. uzunçuluq; boş danışıq, boş söhbət, boşboğazlıq, cəfəngiyyat; яргъияр авун a) uzatmaq,
(-уни, -уна, -ар) 1. emblem, nişan, əlamət, rəmz; лиф ислягьвилин ярж я göyərçin sülh rəmzidir; 2. damğa, nişan
(-ди, -да, -яр) yarma; мухан ярма arpa yarması; ярмадин yarma -i [-ı].
(-ди, -да, -яр) yarmarka; ярмаркадин yarmarka -i [-ı].
1. qırmızı, al; яру ранг qırmızı rəng; яру иви al qan; яру авун qırmızı etmək, qırmızı rəngə boyamaq, allaşdırmaq, qırmızılaşdırmaq; 2
хьун f. 1. qızarmaq; qırmızılaşmaq, allaşmaq; авайла вилер яру жеда, авачирла – чин. Ata. sözü olanda göz qızarar, olmayanda – üz; 2
sarı-qırmızı.
ala-bula, ala-bəzək, rəngbərəng, əlvan; * яру-цӀару хьун a) əlvanlaşmaq, ala bəzək olmaq, ala-bula olmaq, alacalanmaq; b) dan
ala-bulalıq, ala-bəzəklik, rəngbərənglik.
qırmızılıq, allıq; qızartı; ярувал алай qırmızımtıl, qırmızıya çalar.
хьун f. 1. yıxılmaq; aşmaq; ярх хьайи тараз якӀв ядайбур гзаф жеда. Ata. sözü yıxılan ağaca balta çalan çox olar; 2
(-из, -на, -а) f. 1. yıxmaq; aşırmaq; 2. məc. devirmək.
(-ди, -да, -ар) 1. yas, matəm, əza; ясдин yas (matəm) -i [-ı]; 2. məc. kədər, yas, ələm; ясда гьатун (ясди кьун) yasa batmaq, kədərlənmək, qüssələnmək
yası olmuş, ölmüş (adam).
1. bacarıqsız, fərasətsiz, fərsiz, yas(s)ar (məh.); 2. kasıb, yoxsul, fağır, aciz (adam).
1. fərasətsizlik, bacarıqızlıq, fərsizlik, yassarlıq (məh.); 2. fağırlıq, kasıblıq; acizlik.
din. yasin (quranın 36-cı surəsi); аш акуна ясин рикӀелай алатна. Ata. sözü molla aşı gördü, yasin yaddan çıxdı
(-ди, -да, -яр) körpələr evi, yasli; яслидин körpələr evi -i [-ı].
1. kəmağıl, fərasətsiz, küt, qanmaz, kobud (adam); 2. yatab.
(-и, -а) “яд¹”-ın cəmi; bax яд¹.
1. ağıl, qoyun yatağı, arxac; 2. geol. yataq, mədən.