(-из, -на, -а) dial. bax алцифун.
yastı; элчуькь къван yastı daş; элчуькь авун bax элчуькьарун.
хьун f. yastı hala düşmək, yastılanmaq, yastılaşmaq.
(-из, -на, -а) f. yastıla(t)maq, yastılaşdırmaq, yastı hala salmaq.
yastılıq, yastı şeyin halı.
хьун bax элчуьхун.
(-из, -на, -а) f. 1. saraltmaq, soldurmaq, solğun etmək, solğunlaşdırmaq, büzüşdürmək (bitki, yarpaq haqqında); 2
(-из, -на, элчуьх) 1. solmaq, büzüşmək, quruyub yığılmaq, yığışmaq, bürüşüb kiçilmək, soluxmaq (bitki, yarpaq haqqında); 2
хьун bax элчӀихун.
(-из, -на, элчӀих) f. 1. ət gəlmək, ətlə örtülmək, yarası qapanmaq, sağalmaq; 2. qurumaq, köz bağlamaq, üzü qartmaq bağlamaq, sağalmağa başlamaq, qart
хьун bax элчӀуьхун.
(-из, -на, элчӀуьх) f. sınıxmaq, arıqlamaq, cılızlaşmaq, zəifləmək.
“Л” hərfinin və bu hərflə işarə olunan samitin adı.
эля хьун f. 1. çırpılmaq, yerə dəymək, yıxılmaq; 2. atılıb düşmək, silkələnmək, yırğalanmaq; * ван эля хьун qulağına səs gəlmək, səs eşidilmək
(-из, эляна, эля/гъ) f. 1. vurmaq, çırpmaq, çarpmaq; hirslə atmaq; гъед кӀанида тум цел эляда. Ata. sözü könlü balıq istəyən quyruğunu suya vurar; 2
bax алудун.
(-из, -на, эляс) f. 1. ötüb-keçmək, ötmək, keçib getmək; 2. məc. əl çəkmək, rahat buraxmaq, yaxasını buraxmaq; вун эляс залай! məndən əl çək!
(-из, -на, элячӀ) f. 1. keçmək; маса месэледал элячӀун başqa məsələyə keçmək, müzakirə mövzusunu dəyişmək; маса кардал элячӀун başqa işə keçmək; 2
“М” hərfinin və bu hərflə işarə olunan samitin adı.
(-ди, -да, -ар) mina (rəngli təbəqə).
(-ди, -да, -ар) əmbiz (piramida şəklində yığılmış məhsul topası).
(-ди, -да, -яр) emblem, nişan, əlamət, rəmz; лиф-ислягьвилин эмблема я göyərçin sülh rəmzidir.
(-ди, -да, -яр) bibi (atanın bacısı).
bibiqızı.
bibioğlu.
mal-dövlət, mal, var, dövlət.
(-ди, -да, -ар) mühacir.
əmin; dinc, sakit, arxayın, qorxusuz, etibarlı; эмин чка əmin yer; эмин хьун əmin olmaq, tamamilə inanmaq, xatircəm olmaq, arxayın olmaq
əminlik, sakitlik, qorxusuzluq, əmin-amanlıq.
(-ди, -да, -ар) əmr, buyuruq, hökm, göstəriş; эмир авун əmr etmək, hökm vermək, buyurmaq; эмир гун əmr vermək, əmrnamə (sərəncam) yazmaq, elan etmək;
(-ди, -да, -ар) 1. tar. əmir (rəsmi ad); 2. əmir, başçı; Дербентдин эмир Dərbənd əmiri.
bax амле.
“Н” hərfinin və bu hərflə işarə olunan samitin adı.
tib. epidemiya.
1. epiloq; 2. məc. son, nəticə, xatimə.
ədəb. epos, dastan.
1. sakit; sükut içində olan, səssiz-səmirsiz; эпсин йиф sakit gecə; 2. dinc; mülayim, həlim; эпсин аял sakit uşaq; * эпсин авун bax эпсинарун
хьун f. 1. sakit olmaq, sakitləşmək; sakitlik düşmək, səs-küy azalmaq; ара эпсин хьун ara sakitləşmək (sayxaşmaq); 2
(-из, -на, -а) f. sakitləşdirmək; aram etmək (eləmək).
1. sakitlik, səssizlik, sükut; эпсинвал гьатун sakitlik düşmək, səs-küy kəsilmək, sakitləşmək; 2. dinclik, əmin-amanlıq, asayiş, əmniyyət
bax эпсиндаказ.
zərf 1. sakit, qalmaqalsız, davasız, qışqırıqsız, səs-küysüz, həyəcansız; 2. sakitanə, sakit-sakit, sakitcə(sinə), astaca, səs salmadan; 3
“Р” hərfinin və bu hərflə işarə olunan samitin adı.
(-ди, -да, -яр) era (tarixin başlanğıcı).
(-ди, -да, -ар) araq; эрекьдин araq -i [-i]; эрекьдин ни araq iyi.
top. araq-çaxır, spirtli içkilər.
эрел хъхьун əvvəlki vəziyyətinə gəlmək, əmələ gəlmək, tamamilə sağalmaq (xəstə haqqında).
ərəmik (1. doğmayan, qısır; эремек кал ərəmik inək; 2. bar verməyən, məhsul verməyən, bərəkətsiz; эремек чил ərəmik torpaq; 3
1. qısırlıq, doğmama, bala verməmə; 2. məc. sonsuzluq, sonsuz olma, övladı (uşağı) olmama.