NƏCABƏT

сущ. принадлежность к знатному, благородному роду; см. əsil-nəcabət

Digər lüğətlərdə

NƏCABƏT

is. [ər.] Nəciblik, əsillilik, təmiz bir nəslə mənsubiyyət, soyluluq. [Naçalnik:] Oğlan, sözünü de, nəcabətini isbat eləmək qoy sonraya qalsın? M
Tam oxu »
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nəcabət

nəcabət
Tam oxu »
Azərbaycan Dilinin Orfoqrafiya Lüğəti
NƏCABƏT

əsillik — alicənablıq
Tam oxu »
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti
NƏCABƏT

благородство
Tam oxu »
Azərbaycanca-rusca lüğət
NƏCABƏT

i. nobility, nobleness
Tam oxu »
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət
NƏCABƏT

[ər.] сущ. эсиллувал, михьи несилдиз талукьвал, михьи несилдикай яз хьунухь.
Tam oxu »
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti
NƏCABƏT

NƏCABƏT [Şamxal:] Amma buna baxmayaraq, mən belə hesab edirəm ki, bizim millətin əsas cəhəti nəcabətdir (Anar); ALİCƏNABLIQ Alicənablıq əsri deyil, bi
Tam oxu »
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti
nəcabət

is. noblesse f
Tam oxu »
Azərbaycanca-fransızca lüğət
NƏCABƏT

ə. nəciblik, əsillik
Tam oxu »
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti
NƏCABƏT

nəciblik, əsillik, təmiz nəslə mənsubluq
Tam oxu »
Azərbaycan qadın adlarının izahlı lüğəti.