NABƏLƏD

[fars. na... və ər. bələd] прил., сущ. 1. белед тушир, чин тийизвай, масанай атанвай, течир; nabələd olmaq белед тахьун, чир тахьун, чизвачиз хьун, течиз хьун; 2. чирхчир тушир, таниш тушир, маса, ччара, яд; 3. наши, гьеле вердиш тахьанвай.
NABAT
NABƏLƏDLİK

Digər lüğətlərdə