NABƏLƏD

I. i. stranger; ~ olmaq to be* a stranger

II. s. strange, uninitiated; unfamiliar (to); ~ olmaq to be* strange; O, bu işə nabələddir. He / She is strange to the job; ~ səs a strange noise; ~ adam a stranger; ~ oxucu uninitiated reader

NABAT
NABƏLƏDLİK

Digər lüğətlərdə