NABƏLƏD

sif.is. [ fars. na… və ər. bələd]
1. Bələd olmayan, tanımayan, başqa yerdən gəlmiş.
Nabələd kor olar. (Məsəl).
[Qəhrəman:] Qardaş, bunlar hər kəsdisə nabələd adama oxşayırlar. C.Məmmədquluzadə.
Veys də, Zeynal və o biri üç nəfər də bura nabələd adam deyildilər. Ə.Əbülhəsən.

□ Nabələd olmaq – bələd olmamaq, bilməmək, tanımamaq.
Həcər Qaradağ ətəklərinə nabələd olduğundan bir baş üzüaşağı enmiş, … bura ilə irəliləmişdi. S.Rəhimov.
Onun yerli olmadığını, yerli məişət və adətlərə nabələd olduğunu zənn etmişdim. Mir Cəlal.

2. Tanış olmayan, yad, özgə.
[Keşikçi:] Vallah, paşa sağ olsun, kövşəndə üç nabələd adam var. Koroğlu”.
Yetişmiş qızı olan bir ailəyə nabələd bir arvadın gəlib bəhanə ilə soxulması ev adamını şəkkə salardı. R.Əfəndiyev.

3. Hələ öyrəşməmiş, vərdiş olmamış, alışmamış. İşə nabələddir. Hələ mühitə öyrənməyib, nabələddir.

Синонимы

  • NABƏLƏD NABƏLƏD, ÖZGƏ, TANINMAYAN, TANIŞ OLMAYAN, YAD
  • NABƏLƏD xam — naşı
NABƏKAR
NABƏLƏDLİK

Значение слова в других словарях

абля́ут жиропо́т запелена́ть кто его́ зна́ет нагру́дный не смеле́е недоруба́ть повели́тельность припля́с собира́тельность несимпати́чность обновле́нческий про́волока слызгать bastard wing Chile saltpeter cream encyclopaediacal Hertford Kanin Peninsula survivor guilt брюзгливый духобор конвертер шпанский