is. honneur m ; ~ məsələsi question f d’honneur ; ~una toxunmaq porter atteinte à l’honneur de qn, déshonorer vt
is. honneur m ; ~ məsələsi question f d’honneur ; ~una toxunmaq porter atteinte à l’honneur de qn, déshonorer vt
is. [ər.] 1. İnsanın öz şəxsi və ictimai davranışını təyin edən mənəvi və əxlaqi prinsiplərin məcmusu; şərəf, qeyrət, heysiyyət
Полностью »сущ. честь: 1. совокупность морально-этических принципов, которыми человек руководствуется в своём общественном и личном поведении
Полностью »i. honour, good name; rectitude, honesty; ~una toxunmaq / sataşmaq 1) to affect one’s honour, to hurt* one’s pride; to dishonour (d
Полностью »[ər.] сущ. 1. намус, гъейрат, ягь, шереф; // исмет, михьивал; namusdan salmaq намусдай вегьин, абурдай вегьин, леке кутун, беябур авун, русвагь авун;
Полностью »NAMUS, AR, QEYRƏT Düz çıxmaz ilqan, əhdi-peymanı; Hərcayidə namus, qeyrət, ar olmaz (Xəstə Qasım); TƏƏSSÜB [Qəmər:] Özgə qızı da olsa, yenə təəssüb sə
Полностью »Fərd tərəfindən özünün ictimai əhəmiyyətini, dəyərini dərk etməsini və bu dəyərin cəmiyyət tərəfindən qəbul edilməsi anlarını özünə daxil edən əxla
Полностью »