NAMUSSUZ
прил. намуссуз, намус авачир, ягьсуз, гъейратсуз.
s. honourless; (i.s.) without honour, dishonest, dishonourable; ~ adam honourless man* / person; ~ qadın dishonest woman*
Tam oxu »NAMUSSUZ – TƏRBİYƏLİ Xanın nökəri sənin kimi namussuzlardır (A.Şaiq); Tərbiyəli oğlandır, ana, bir qrupda oxuyuruq (İ
Tam oxu »прил. 1. нечестный (не отличающийся честностью, порядочностью), бесчестный. Namussuz adamlar нечестные люди 2
Tam oxu »sif. Namusdan məhrum, namusu olmayan, qeyrətsiz. Namussuz kişi. – [Sara:] Siz məni namussuz qızlaramı bənzədirsiniz! C
Tam oxu »