NAMUSSUZ

sif. Namusdan məhrum, namusu olmayan, qeyrətsiz. Namussuz kişi.
[Sara:] Siz məni namussuz qızlaramı bənzədirsiniz! C.Cabbarlı.

Синонимы

  • NAMUSSUZ abırsız — həyasız — arsız — biabırçı — şərəfsiz
  • NAMUSSUZ namussuz bax binamus

Антонимы

  • NAMUSSUZ NAMUSSUZ – TƏRBİYƏLİ Xanın nökəri sənin kimi namussuzlardır (A.Şaiq); Tərbiyəli oğlandır, ana, bir qrupda oxuyuruq (İ
NAMUSLU
NAMUSSUZLUQ

Значение слова в других словарях