NÖVBƏTÇİ
1. сущ. къаравул; // къаравулдин (мес. пост); 2. прил. дежурный, нубат чӀугвазвай, нубатдалди вичин къуллугъ кьилиз акъудзавай (мес. духтур, аскер).
is. 1. Növbədə durub qarovul çəkən; keşikçi, qarovulçu. Növbətçi postu. – Sarxan dəmiryol stansiyası növbətçisinin evindən çıxıb aşağı endi
Tam oxu »I сущ. 1. дежурный, дежурная. Növbətçi təyin etmək назначить дежурного, stansiya növbətçisi дежурный по станции, sinif növbətçisi дежурный по классу 2
Tam oxu »I. i. man* on duty; (məktəbdə) pupil on duty; vağzal ~si assistant stationmaster; O, bu gün növbətçidir He is on duty to day II
Tam oxu »is. employé m, -e f de service ; élève m f de service ; d. y vağzal ~si sous-chef m (pl sous-chefs) de gare ; ~ zabit officier m de service
Tam oxu »