PEYLƏMƏK
гл. рах. ягъун (чкӀулдив, турунив, гапурдив ва мс.), яна кьин ва я хер авун.
f. dan. Xəncər, bıçaq və s. ilə vurmaq, vurub öldürmək, ya yaralamaq. [Siçan:] Bu pişiyin atını bir peyləyin; Xakə yıxın, ömrünü tey eyləyin
Tam oxu »глаг. диал. 1. сечь (наносить удары, поражать холодным оружием). Qılıncla peyləmək сечь саблей 2. рубить, изрубать (поражать холодным оружием), изруби
Tam oxu »Bax: teyləmək. Əbdülkəbir gör neylədi, Xəzangül bağrın peylədi. (“Dilsuz və Xəzangül”)
Tam oxu »