Praqmatika

yun. pragma, pragmatos – iş, hərəkət, fəaliyyət, təcrübə 1) semiotika bölməsi, aspekti. Hər hansı bir işarə sistemini mənimsəyən və onu tətbiq edən subyektlə həmin işarə sistemi arasında əlaqələri öyrənir. Əsas ideyasını Ç.Pirs vermiş, sonralar Ç.Morris və b. bu sahədə mühüm işlər görmüşlər. Sintaktika və semantikadan fərqli olaraq proqmatika müəyyən işarə sisteminin xassə və əlaqələrini həmin işarə sisteminin özünün ifadə olunmayan vasitələri ilə tədqiq edir; 2) dilçilikdə işarə sistemi ilə onu tətbiq edənin arasındakı əlaqəni öyrənən bilik sahəsi.
Praktisizm
Praqmatizm
OBASTAN VİKİ
Praqmatika
Praqmatika — dilçilik sahəsində bir tədqiqat istiqamətidir və insanların dilin istifadəsi zamanı mənaları kontekst daxilində necə yaratdıqlarını və başa düşdüklərini araşdırır. Praqmatika, dilin sırf qrammatik quruluşunu və ya sözlərin lüğəvi mənasını deyil, daha çox dilin konkret vəziyyətlərdə necə işlədiyini öyrənir. Yəni dilin real həyatdakı ünsiyyətdə hansı məqsədlə, hansı kontekstdə və necə istifadə olunduğunu təhlil edir. == Praqmatikanın əsas aspektləri == Praqmatika dilin mənasının başa düşülməsi üçün kontekstin vacibliyini vurğulayır. Kontekst dedikdə həm dilin danışıldığı məkan və zaman, həm də danışanların münasibətləri, niyyətləri və sosial şərait nəzərdə tutulur. Məsələn, eyni söz fərqli kontekstlərdə fərqli mənalar verə bilər. Məsələn, "Sizə zəng edəcəm" ifadəsi bir kontekstdə real zəng etməyi nəzərdə tuta bilər, başqa bir vəziyyətdə isə sadəcə bir formal vədlə ola bilər. Praqmatika çərçivəsində danışıq aktları nəzəriyyəsi vacib rol oynayır. Bu nəzəriyyə deyir ki, insanlar dil vasitəsilə təkcə məlumat ötürmür, həm də müəyyən hərəkətlər (aktlar) edirlər. Danışıq aktları üç əsas növə bölünür:Lokutiv akt, İllokutiv akt, Perlokutiv akt.

Digər lüğətlərdə