qürbətkeş
ə. və f. qürbətdə olmuş, yad yerdə yaşamış
прил. 1. чужестранный, чужеземный 2. одинокий II сущ. 1. чужеземец, чужестранец
sif. [ər. qürbət və fars. …keş] Qürbət çəkən, ömrünü qürbətdə keçirən. Təbriz müsəlmanlarının çoxu belədir… Qürbətkeş olurlar