сущ. рифма
1. лит. созвучие окончаний слов, завершающих стихотворные строки
2. муз. стихотворная форма, используемая ашугами
[ər.] сущ. лит. рифма (шиирда, манида цӀарарин эхирда сад-садав кьур, сад-садав туькӀвей гафар, ванер)
Tam oxu »Ərəbcədir, cəm forması qəvafi kimidir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti) “Qafiyə” sözünün kökü olan قفو birinin izində olmaq, birini təqib etmək anl
Tam oxu »is. [ər.] ədəb. Şeirdə: beytlərin və ya misraların son söz və ya səslərinin uyğunluğu, həmahəngliyi. Bu şerin qafiyələri düz gəlmir
Tam oxu »