QAPLAMAQ
гл. кьун, кӀевун; акьалтун, гьатун, кьуд пад кьун (мес. цифеди, мичӀивили).
f. Hər tərəfini əhatə etmək, bürümək, çulğamaq, örtmək, basmaq, tutmaq. Duman ətrafı qapladı. – Zülmət yenə qaplamış cahanı; Yox nuri-həyatdan əlamət
Tam oxu »глаг. nəyi 1. окутать. Duman meşəni qapladı туман окутал лес 2. посеребрить, позолотить (покрыть позолотой что-л
Tam oxu »