qaralmaq
qaralmaq
гл. 1. чӀулав хьун (гьис кьуникди ва мс.); 2. мичӀи хьун, кьун (мес. цав, гьава, рагъ); 3. туьхуьн, элуьхъун, хкахьун (мес
Tam oxu »f. noircir (se) vt, obscurcir (s’) vt, assombrir (s’) ; göy ~ır le ciel s’obscurcit ; hava qaralır le ciel s’obscurcit ; uzaqdan meşə qaralır la fôret
Tam oxu »f. 1. to turn / to become* / to grow* black; 2. to darken, to go* dark; Səma tezliklə qaraldı The sky quickly darkened; Hər şey onun gözünün qabağında
Tam oxu »QARALMAQ – AÇILMAQ Bu zaman hava yavaş-yavaş qaralmağa başladı (M.S.Ordubadi); Gül ilə həmzəban olubdu bülbül; Açılıb bənövşə, yasəmən, sünbül (Q
Tam oxu »глаг. 1. чернеть: 1) становиться черным или более черным; почернеть. Qümüş qaralır серебро чернеет 2) чернеться (виднеться – о чем-л
Tam oxu »f. 1. Qara olmaq; hisdən, günəşdən, yaxud başqa bir şeyin təsirindən rəngi qara olmaq, rəngi tündləşmək
Tam oxu »1. чернеть, почернеть; 2. темнеть, потемнеть, смуглеть, загореть, тускнеть, меркнуть; 3. омрачиться;
Tam oxu »