QARAQABAQ
1. угрюмый, мрачный, хмурый, неприветливый, пасмурный;
2. бирюк;
sif. Üzü gülməyən, qaşqabaqlı; üzügülməz, adamayovuşmaz. Qaraqabaq adam. – Yazıq o şəxsə ki qaraqabaqdır; Nə qədər yaraşır insana gülmək! M
Tam oxu »I прил. 1. угрюмый, мрачный, хмурый 2. перен. необщительный, нелюдимый II сущ. бирюк
Tam oxu »s. 1. gloomy, sombre; ~ yoldaş gloomy companion; ~ xarakter sombre character; 2. unsociable; ~ olmaq to keep* oneself to oneself
Tam oxu »1. QARAQABAQ Kərəm az danışan və qaraqabaq idi (M.İbrahimov); QAŞQABAQLI [Sərxan] gələndə en qaşqabaqlı adamların belə dodağı qaçırdı (M
Tam oxu »