QAÇAQ
1. разбойник;
2. беглец, дезертир;
3. контрабандист;
4. контрабандный;
is. 1. Çarlıq dövründə: hökumətin zülm və ədalətsizliyinə dözməyərək, həbsdən və ya sürgündən qaçan adam
Полностью »I сущ. 1. разбойник, бандит, бандитка 2. беглец. Qaçaq düşmək стать беглецом, qaçaq olmaq быть беглецом
Полностью »I. i. 1. (quldur) robber, brigand, bandit; 2. (həbsxanadan qaçan) prison-breaker, jail-breaker, goal-breaker; outlaw, fugitive, deserter; 3
Полностью »сущ. 1. къачагъ (1. пачагьдин девирда: гьукуматдин зулумдиз ва адалатсузвилериз эх тавуна къазаматдай ва я суьргуьндай катнавай кас; 2
Полностью »1) is. brigand m, bandit m ; évadé m, fuyard m, -e f ; ~ olmaq être fuyard, -e ; 2) adj fuyant, -e ; ~ adam homme m fuyant ; ~iş affaire f de brigand
Полностью »