is. [ər.] Qəzəb, hiddət, acıq. Koroğlu qeyz ilə nərə çəkəndə bir ağaclıqdan eşidilirdi. “Koroğlu”. □ Qeyzə gəlmək, qeyzi tutmaq – hirslənmək, qəzəblən
Tam oxu »сущ. гнев, ярость, неистовство, исступление. O, qeyzindən qızardı он покраснел от гнева ◊ qeyzə gəlmək, qeyzi tutmaq рассвирепеть, разгневаться, прийт
Tam oxu »i. rage, fury, anger, wrath; ~i tutmaq fly / to get* into a rage, to become* / to get* furious; ~indən özünü bilməmək to be* beside oneself with rage,
Tam oxu »Ərəbcə “qəzəbli” deməkdir, amma “qəzəb”lə eyni kökə malik deyil (qeyz sözü zad ilə yazılır, qəzəb isə za ilə)
Tam oxu »QEYZ – MƏRHƏMƏT Mən qeyzimdən əsirdim (S.Qədirzadə); Bəli, mən ondan mərhəmət ummaqda səhv eləməmişəm (S
Tam oxu »