1. Təbii-tarixi əhəmiyyəti olan bitki, heyvan və s. cinslərini qoruyub saxlamaq məqsədi ilə hökumət tərəfindən xüsusi mühafizə altına alınmış yer, meşə və s.
2. Əkilmiş yerlər (əkin, bostan, tarla, otlaq və s.).
…Cökə ağaclarının qoruqlarda, tarlalarda biçilmiş təzə otların gözəl ətri … bir-birinə qarışaraq obaya başqa bir rəng, başqa bir şəkil verirdi.
İlxı qoruqdan qayıdırdı.
3. Keçmişdə: istifadə edilməsi qadağan olunmuş mülkədar yerləri. Canım, mən də qaçıram.
Arığın nə işi var qoruqda, vuralar qılçası sına.
[Gülsənəm:] Guya qızıl inək ağanın qoruğuna girmiş.
4. Qarovul, keşik.
[Bədirnisə] ərinin qoruqdan qayıtmasını gözləmədi; qapının ağzına bir qıfıl vurub, ispolkomun idarəsinə getdi.
◊ Qoruq olmaq – qadağan olmaq, yasaq olmaq.
İlyas bu gün meşənin qoruq olduğunu bilmirdi.
