QUYLAMAQ
гл. 1. кил. quyulamaq; 2. эцигун, тун, кутун.
Basdırmaq, yerə gömmək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Əmudun yanından keçəndə əl atıb, onu yerdən dik qaldırdı, başının üstündə hərləyib elə tulladı k
Tam oxu »глаг. простореч. kimi, nəyi вкапывать, вкопать, закапывать, закопать, зарывать, зарыть в землю кого, что
Tam oxu »f. 1. bax quyulamaq. Öləni quylamışıq, öldürəni danlamışıq… Ə.Nəzmi. 2. Qoymaq, soxmaq. Sona dizlərini ota quylamışdı
Tam oxu »