sif. [ər. qürbət və fars. …keş] Qürbət çəkən, ömrünü qürbətdə keçirən. Təbriz müsəlmanlarının çoxu belədir… Qürbətkeş olurlar
прил. 1. чужестранный, чужеземный 2. одинокий II сущ. 1. чужеземец, чужестранец
qürbətkeş
ə. və f. qürbətdə olmuş, yad yerdə yaşamış