QIDIQLANMAQ

1. “qıdıqlamaq”dan məch.; 2. элкъв. тихтих атун, хъиткъитӀ атун, тихтих акатун, хъуьруьн атун, жувакай ихтиярсуз хъуьруьн (къвалак, кӀвачин кӀаник ва мс. гъил кядамаз).
QIDIQLAMAQ
QIDIQLAŞMAQ

Digər lüğətlərdə