qıdıqlanmaq
qıdıqlanmaq
1. “qıdıqlamaq”dan məch.; 2. элкъв. тихтих атун, хъиткъитӀ атун, тихтих акатун, хъуьруьн атун, жувакай ихтиярсуз хъуьруьн (къвалак, кӀвачин кӀаник ва
Tam oxu »f. to be* tickled; burnu / boğazı və s. ~ to have* a tickle in one’s nose / throat, etc
Tam oxu »1. “Qıdıqlamaq”dan məch. 2. qayıd. Bir yerinə toxunulduqda qıdığı gəlib qeyri-ixtiyari gülmək
Tam oxu »