qılov
qılov
сущ. рах. къилав (чукӀул ва мс. хци ийидамаз адан сивиз къведай гзаф кьелечӀ ва куьлуь ракьун кӀусар)
Tam oxu »Kəsər alətləri itilədikdə onların ağzında əmələ gələn tük kimi qırıntılar. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Kürdoğlu kamandar ötürməz avı, Kimdi bu dünya
Tam oxu »Qolay (səmt) sözü ilə qohumdur. “İti” anlamında işlədilir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »is. dan. Kəsər alətləri itilətdikdə onların ağzında əmələ gələn tük kimi qırıntılar. Ülgücü qayışa çək, qılovu getsin
Tam oxu »