QƏLİB

сущ. 1. кӀалуб; corab qəlibi гуьлуьтдин кӀалуб; papaq qəlibi бармакдин кӀалуб; qəlibə çəkmək кӀалубдиз ягъун (чӀугун), кӀалубдал акьалжун; 2. кӀалубдай акъатай, кӀалубда ттуна авур; bir qəlib sabun са кӀалуб запун; 3. кьулар; kərpic qəlibi керпичрин кӀалуб, керпичар атӀудай кьулар; ** qəlibdən qəlibə girmək (min qəlibə girmək) кӀалуб дегишун, вичин шикил (суфат, гьал) фад-фад дегишун.