qəlib
qəlib
сущ. 1. кӀалуб; corab qəlibi гуьлуьтдин кӀалуб; papaq qəlibi бармакдин кӀалуб; qəlibə çəkmək кӀалубдиз ягъун (чӀугун), кӀалубдал акьалжун; 2
Tam oxu »I. i. 1. (ayaqqabı üçün) last, bootlast, boot-tree; ayaqqabını ~ə vurmaq to put* shoes on the last, to have* shoes lasted / stretched; 2
Tam oxu »1 I сущ. 1. форма. тех. Tökmə qəlibi литейная форма, qəlib doldurma заливка формы, qəliblərin hazırlanması изготовление форм 2
Tam oxu »(Cəbrayıl, Füzuli, Göyçay, Kürdəmir, Laçın, Sabirabad, Zəngilan) keçə. – Alaçığın üsdünə yaxşı qəlib çəkmişdilər (Zəngilan); – Qəlib olmasa, tərəkəmə
Tam oxu »is. 1. Bir şeyə bu və ya digər bir şəkil vermək üçün onun içinə keçirilən alət; ülgü. Papaq qəlibi. Çəkmə qəlibi
Tam oxu »1. форма, модель, колодка; 2. войлок для покрытия юрты, кошма, фетр; 3. строительная опалубка;
Tam oxu »