NADİNC Nadinc uşaqlar Molla Qasımın evinin yanından keçdikdə bağırırdılar (S.S.Axundov); DƏCƏL Məktəbdən çıxıb evlərinə gedəndə isə nizami onu [Mehribanı] başqa siniflərin dəcəllərindən qoruyardı (M.İbrahimov); ŞULUQÇU Kəblə Bəybala: Xatircəm ol, Əbdülqəni ağa, bizim uşaqlar ŞULUQÇU deyillər (H.Abbaszadə); ÜZLÜ (məc.) Salıb sındıranda xeyli qab-qacaq; Deyərdin uşağım üzlüdür, üzlü (S.Rüstəm); HƏYASIZ, SİTAL, ŞULUQ.
прил. 1. надинж, динж акъваз (ацукь) тийир, шулугъчи (мес. аял); 2. пер. жадал, идак-адак ктаддай, араяр акадардай, фитне твадай, сад-садал гьалаватда
Полностью »1) is. espiègle m, f, polisson m, -ne f ; 2) sif. espiègle, polisson, -ne adj ; ~ uşaq enfant m, f espiègle, diablotin m ; hərdən ~ olmaq être parfois
Полностью »I. i. playful / frolicsome fellow; (oğlan) naughty / mischievous boy; (qız) playful / frolicsome girl II
Полностью »I прил. 1. шаловливый, озорной; проказливый. Nadinc uşaq шаловливый ребёнок 2. перен. неспокойный, беспокойный (находящийся постоянно в движении, волн
Полностью »sif. 1. Dəcəl, şuluq, dinc oturmayan. Nadinc qız. – Çünki yazıq Cəmil doğrusu çox nadinc idi. C.Məmmədquluzadə
Полностью »1. шалун, проказник, баловень, повеса, озорник, пострел; 2. шаловливый, проказливый;
Полностью »