несов. 1. dənləmək; куры клюют корм toyuqlar yemi dənləyirlər; 2. dimdikləmək; клевать друг друга bir-birini dimdikləmək (quşlar haqqında); 3
несов. 1. dimdikləmək; 2. döyüşmək, dimdikləşmək; петушки ожесточённо клевались xoruzlar bərk döyüşürdülər
м мн. нет bot. yonca
ср 1. biçilmiş yonca tarlası; 2. yonca tarlası
клевер söz. sif.; клеверное паче yonca tarlası
ж k. t. yoncadoğrayan (maşın, alət)
ж böhtan, iftira, şər
несов. böhtan atmaq, iftira etmək, şər atmaq
м böhtançı, iftiraçı, şər atan
ж böhtançı qadın (qız)
нареч. böhtancasına, iftiralı, yalan
прил. böhtanlı, böhtanla dolu, iftiralı; клеветнические измышления iftira
м dan. dimdikləmə, dimdik vurma; dimdik
м yoldaş, şərik, əlbir (pis işdə)
м yapışqançı (yapışqan hazırlayan fəhlə)
ср мн. нет yapışqan hazırlama, yapışqan istehsalı
клееварение söz. sif.; клееваренный завод yapışqan zavodu
прил. bax клееваренный
ж yapışqan istehsalatı
1. клей söz. sif.; клеевой запах yapışqan iyi; 2. yapışqanlı; клеевая краска yapışqanlı boya
прич. yapışdırılmış
ж müşəmbə
клеёнка söz. sif
прич. müşəmbədən qayrılmış; клеёнчатый портфель müşəmbədən qayrılmış portfel, müşəmbə portfel
прил. yapışqanlı: клеёная бумага yapışqanlı kağız
xüs. клейка söz. sif
м yapışdırıcı, yapışdırma işi ilə məşğul olan fəhlə
несов. yapışdırmaq, yapışqanlamaq
несов. 1. yapışmaq; 2. yapışdırılmaq; 3. məc. baş tutmaq, düzəlmək, düz gəlmək; у нас дело не клеится işimiz baş tutmur
м мн. нет yapışqan; древесный клей kitrə; резиновый клей rezin yapışqanı; ◊ клей и ножницы isteh. kəsib yapışdırma, kəs-yapışdır; работать клеем и нож
ж мн. нет yapışdırma
прил. yapışqan, yapışqanlı, yapışan; клейкие вещества yapışqan maddələr
ж мн. нет biol. öz (taxılın tərkibində olub xəmirə yapışqanlıq xassəsi verən zülali maddə)
ж мн. нет yapışqanlıq, yapışma qabiliyyəti
ср bax клеймление
прил. damğalı, damğa basılmış, dağlanmış; клеймёный товар damğalı mal; клеймёный скот damğa basılmış mal-qara
несов. 1. damğalamaq, damğa basmaq, damğa vurmaq; клеймить гири çəki daşlarına damğa vurmaq; 2. dağlamaq; клеймить скот mal-qaranı dağlamaq (damğa vur
ср 1. damğalama, damğalanma; damğa basma, damğa basılma; 2. dağlama, dağlanma
ср (мн. клейма) 1. damğa; 2. möhür; 3. məc. iz, ləkə
м damğavuran, damğabasan
м мн. нет çiriş, yapışqan
несов. qarıldamaq (qartal və s.)
несов. bax клекотать
ж tex. klemma, sıxac
м ağcaqayınlıq, ağcaqayın meşəsi
1. клён söz. sif.; кленовый лес ağcaqayın meşəsi; 2. ağcaqayından qayrılmış
ср 1. tex. pərçim çəkici; 2. tar. dəmir lövhə (zəng əvəzində çalınan metal lövhə)
клёпка söz. sif.; клепальная машина pərçim maşını
м pərçimçi, pərçim ustası
ср мн. нет pərçimləmə, pərçim