ср xüs. kondisiyalaşdır(ıl)ma (normaya, standarta uyğunlaşdırılma)
xüs. кондиция söz. sif.; kondision, kondisiyaya uyğun
ж kondisiya (1. müqavilə şərti, saziş şərti; 2. norma, standart, keyfiyyət)
КОНДОВЫ́Й, КОНДО́ВЫЙ прил. 1. xüs. qiymətli, bərk, düyünsüz (ağac); 2. qədim, möhkəm, əsaslı
КОНДОМИНАТ, КОНДОМИНИУМ м hüq. kondominat (1. birgə idarə edilmə, birgə sahib olma; 2. iki və ya bir neçə dövlətin bir əraziyə müştərək sahib olması)
м kondor (1. Cənubi Amerikanın dağlıq yerlərində yaşayan çox iri yırtıcı quş; 2. Çili və Kolumbiyada qızıl pul)
м kondotyer (1. orta əsrlərdə İtaliyada: muzdla tutulan dəstələrin başçısı; 2. məc. pul müqabilində hər iş üçün vuruşmağa hazır olan avantürist)
м кондрашка хватил (стукнул, пришиб) dan. İflic oldu, vurğun vurdu,bədəni qurudu
КОНДУИТ I м köhn. konduit (keçmişdə şagirdlərin və hərbi qulluqçuların günahları qeyd olunan dəftər)
кондуит I söz. sif
КОНДУКТОР I м (мн. кондукторы u кондуктора) konduktor (1. vaqonlarda nizama baxan, bilet satan və yoxlayan işçi; 2
кондуктор II söz. sif.; konduktorlu; кондукторная машина konduktorlu maşın
кондуктор I söz. sif.; кондукторская бригада konduktor briqadası
ж konduktor qadın (qız)
м k. t. atçı (atçılıq mütəxəssisi)
ср мн. нет k. t. atçılıq
коневодчество söz. sif.; коневодческий совхоз atçılıq sovxozu
м (коневодческий совхоз) atçılıq sovxozu
ж (коневодческая ферма) atçılıq ferması
м 1. son, axır; конец года ilin sonu (axın); доводить до конца axıra çatdırmaq; 2. qurtaracaq; в конце селения kəndin qurtaracağında; 3
вв. сл. əlbəttə, şübhəsiz; он, конечно, прав o, əlbəttə, haqlıdır
мн. (ед. конечность ж) əl-ayaq
ж müvəqqətilik, fanilik; sonu, axırı olma
прил. 1. son, sonuncu; axır, axırıncı; 2. sonu olan, axırı olan; qurtaracağı olan; 3. əsas; конечная причина əsas səbəb; b в конечном счете; в конечно
КОНЁК I м 1. конь söz. kiç.; oyuncaq at; 2. damda at başı şəklində bəzək; 3. məc. dil əzbəri, şüar; это - его конёк bu onun dilinin əzbəridir; ◊ морск
м məh. 1. bax конёк I 1-ci mənada; 2. siyirtməli skamya (kəndli evlərində)
ж мн. нет at əti
1. конус söz. sif. ; коническая форма konus forması; 2. konusşəkilli
ж konka (keçmişdə vaqonları atla sürülən şəhər dəmiryolu və onun vaqonu)
мн. 1. konkvistadorlar (Mərkəzi və Cənubi Amerikanı tutmuş ispan və portuqal istilaçıları); 2. məc. qəsbkar, istilaçı
м konklav (Roma papasını seçən kardinallar şurası)
м konkordat (Roma papası ilə hər hansı bir hökumət arasında bağlanan müqavilə)
мн. (ед. конкремент м) tib. konkrementlər (bədən boşluqları və ya toxumalarında əmələ gələn daşlar)
ж konkretləşdirmə, konkretləşdirilmə, konkretləşmə
ср мн. нет bax конкретизация
сов. и несов. konkretləşdirmək
сов. и несов. 1. konkretləşmək; 2. konkretləşdirilmək
прич. konkretləşdirilmiş
bax конкретизировать
bax конкретизироваться
нареч. konkret, konkret olaraq, konkret surətdə; açıq, aydın, müəyyən; ответить конкретно konkret cavab vermək
ж konkretlik, müəyyənlik, qətilik
прил. конкрет (müəyyən, qəti, açıq, aydın); конкретное понятие konkret məfhum; конкретный результат konkret nəticə
м мн. нет etn. konkubinat (müvəqqəti, nikahsız yaşama)
м rəqib
ж rəqibə, rəqib olan qadın (qız)
конкуренция söz. sif
ж мн. нет rəqabət; ◊ вне конкуренции rəqibi yoxdur; tayı-bərabəri yoxdur
ср мн. нет rəqabət etmə, rəqabət aparma; rəqabət