м baxıcı
ср мн. нет başa düşmə, anlama, dərk etmə
нареч. şüurla, şüurlu surətdə, qanaraq, dərrakə ilə
ж мн. нет ağıllılıq, düşüncəlilik, dərrakəlılik
1. прич. başa düşülmüş, dərk edilmiş; 2. прил. ağıllı, düşüncəli, dərrakəli
ср başa düşmə, anlama, dərk etmə
несов. bax осмыслить
несов. başa düşülmək, anlanılmaq, dərk edilmək
сов. başa düşmək, anlamaq, dərk etmək
несов. bax осмысливаться
сов. 1. təchiz etmək; 2. yaraqlandırmaq, silahlandırmaq
ж мн. нет 1. təchiz etmə, təchiz edilmə; 2. yaraqlandırma, silahlandırma; yaraqlandırılma, silahlandırılma; 3
несов. bax оснастить
несов. 1. təchiz edilmək; 2. yaraqlandırılmaq, silahlandırılmaq
ср 1. təchiz etmə, təchiz edilmə: оснащение промышленности и сельского хозяйства новейшей техникой sənayenin və kənd təsərrüfatının ən yeni texnika il
ж мн. нет avadanlıq; təchizat; avadanlıqla təchiz olunma; техническая оснащённость хозяйства təsərrüfatın texniki avadanlığı (təchizatı)
прич. и прил. 1. təchiz edilmiş; 2. yaraqlandırılmış, silahlandırılmış
несов. bax оснащаться
ОСНЕЖЁННЫЙ, ОСНЕ́ЖЕННЫЙ прил. qar basmış, üstü qarla örtülü
сов. qarla örtmək
ж 1. (müxtəlif mənalarda) əsas, özül, bünövrə, təməl; 2. əriş, çillə (toxuculuqda); ◊ лежать в основе əsasını təşkil etmək; лечь в основу əsas kimi qə
ср 1. özül qoyma, bünövrə qoyma, təsis etmə; özül qoyulma, bünövrə qoyulma, təsis edilmə; 2. əsas, özül, bünövrə; 3
прич. 1. əsası qoyulmuş; bünövrəsi qoyulmuş, təsis edilmiş; 2. əsaslandırılmış
м bani, müəssis (bir şeyin əsasını, özülünü, bünövrəsini qoyan adam)
ж bani (müəssis) qadın
нареч. əsaslı surətdə; ciddi surətdə, möhkəm surətdə
ж мн. нет əsaslılıq, tutarlılıq; 2. ciddilik, ciddiyyət; 3. möhkəmlik, davamlılıq; 4. böyüklük, ağırlıq
прил. 1. əsaslı, tutarlı; основательная причина əsaslı səbəb; 2. ciddi, müsbət, işgüzar; основательный человек ciddi adam; 3
сов. 1. əsasını qoymaq, binasını qoymaq, təsis etmək, təşkil etmək, qurmaq; 2. əsaslandırmaq; основать свои доводы öz dəlillərini əsaslandırmaq
сов. dan. yerləşmək, məskən salmaq, kök salmaq, oturmaq; qurulmaq (münasibətlər, əlaqələr və s.)
прил. 1. əsas; başlıca; основная цель əsas (başlıca) məqsəd; основной закон (конституция) əsas qanun (konstitusiya); 2
ОСНОВНЫЙ I прил. kim. əsası-i(ı); основные соли əsas duzları. ОСНОВНЫЙ II прил. toxuc. əriş (çillə) -i[-ı]; основные нити əriş (çillə) sapları
прил. əsas, başlıca, ...əsasını təşkil edən, əsas verən; основополагающие принципы естественных наук təbiiyyat elmlərinin əsasını təşkil edən prinsipl
м bani, müəssis
м toxuc. çilləquran; ərişquran
несов. bax основать
несов. 1. bax основаться; 2. əsaslanmaq; 3. əsaslandırılmaq; 4. təsis edilmək, təşkil edilmək
ж isteh. 1. adam, şəxs; şəxsiyyət, zat; известная особа tanınmış adam, tanınmış şəxs; 2. xanım, qadın; ◊ своей собственной особой şəxsən özü
нареч. 1. xüsusilə, xüsusən, ələlxüsus; особенно приятно видеть старых друзей köhnə dostları görmək xüsusilə (xüsusən) fərəhlidir; 2
ж xüsusiyyət, başqalıq; в особенности xüsusən, xüsusilə
прил. 1. xüsusi, ayrı; 2. fövqəladə, böyük; особенный талант fövqəladə bir istedad; слушать с особенным вниманием böyük bir diqqətlə qulaq asmaq; здес
м ev (xudmani ev, tək ev, birailəlik ev)
нареч. ayrıca, təkcə, yalqız, ayrıca (olaraq); kənarda
м особняк söz. kiç
нареч. 1. ayrı, ayrıca, əlahiddə; 2. köhn. xüsusilə, xüsusən
прил. xüsusi, ayrı, ayrıca, əlahiddə
О́СОБЬ ж biol. fərd (müstəqil surətdə yaşayan orqanizm). ОСО́БЬ dan. ◊ особь статья ayrıca, xüsusi, məxsusi bir şey haqqında deyilir