нареч. 1. tutqun, donuq; 2. məc. ölgün bir surətdə, çox zəif, cansız, ruhsuz
ж мн. нет 1. donuqluq, tutqunluq, cilasızlıq, qeyri-şəffaflıq; 2. məc. ruhsuzluq, ölgünlük, cansızlıq, sönüklük
прил. 1. donuq, tutqun, cilasız, qeyri-şəffaf; 2. məc. sönük, ruhsuz, ölgün, cansız, çox zəif
несов. 1. tutqunlaşmaq, donuqlaşmaq, qaralmaq; 2. məc. sönmək, azalmaq, zəifləşmək
несов. dan. bax тускнеть
м tustep (rəqs adı)
нареч. burada; ◊ и всё тут belədir, gərək belə də olaydı, nə edəsən ki; тут как тут adını tut (çək), qulağını bur; кто тут? kimdir? kimdir o?; тут же
нареч. dan. buradaca, məhz burada, elə burada; bu zaman, məhz bu vaxt
ж bot. bax тутовник
м bot. tut ağacı, çəkil
м xüs. çəkilçi
ср мн. нет k. t. tutçuluq, çəkilçilik (ipəkçilik üçün tut ağacları yetişdirmə)
прил. k. t. tutçuluq, çəkilçilik -i[-ı]; тутоводческое хозяйство çəkilçilik (tutçuluq) təsərrüfatı (ipəkçiliyin tut ağacı yetişdirməklə məşğul olan sa
мн. (ед. тутовое ср) tut fəsiləsi
прил. tut -i[-ı]; тутовое дерево tut ağacı; ◊ тутовый шелкопряд (zool.) barama qurdu
нареч. məh. burada, buradaca
прил. məh. 1. buradakı; 2. buralı, yerli
нескл. mus. tutti (hamı bir yerdə); тутти кванта və sairə, və şairə; və ilaxir, və ilaxir; və bu kimi
ж miner. tuf, tuf daşı
м bax туфли
ж (мн. туфельки) туфля söz. kiç
прил. tufli; туфельное производство tufli istehsalı
мн. (ед. туфля ж) tufli
м tufobeton
прил. tuf, tufdan, tuf daşından (tikilmiş); туфовые постройки tuf daşından tikilmiş binalar
ж мн. нет dan. yüngül qoxu (iy)
ж мн. нет qoxuma, iylənmə
прил. qoxumuş, iylənmiş, xarab (ət. və s.); lax (yumurta)
ж мн. нет dan. qoxumuş (iylənmiş) yeyinti
ТУХНУТЬ I несов. sönmək, sönüb getmək. ТУХНУТЬ II несов. qoxumaq, iylənmək, xarab olmaq
ж 1. bulud, qara bulud; грозовая туча qara bulud; 2. məc. qara bulud (qorxu, təhlükə, fəlakət mənasında); ◊ не из тучи гром birdən, qəfildən; туча-туч
прил. bulud -i[-ı]; тучевая масса bulud kütləsi
ж туча (1-ci mənada) söz. kiç. buludcuq
несов. 1. kökəlmək, tosqunlaşmaq; 2. məhsuldar olmaq, münbitləşmək
ж мн. нет 1. köklük, tosqunluq; 2. məhsuldarlıq, münbitlik, bərəkət(lilik); 3. şirəlilik, sıxlıq
прил. 1. kök, tosqun; 2. qüvvətli, münbit, məhsuldar, bərəkətli (torpaq); 3. şirəli, sıx (ot)
ТУШ I ж tuş (qısa təbrik musiqisi). ТУШ II м tuş (bilyard oyununda: bilmədən, təsadüfən şara toxunma)
ж 1. cəmdək; 2. yekəcəmdək, cüssəli adam
ср нескл. tuşe (1. mus. çalarkən musiqi alətinə toxunma tərzi; 2. idm. güləşdə kürəyi yerə dəymə, basılma)
прил. xüs. tuş -i[-ı]; тушевальный карандаш tuş karandaşı
м xüs. tuşlayan (bax тушевание)
ж tuşlayıcı qadın (qız)
ср мн. нет xüs. tuşlama, tuşlanma, tuş çəkmə (çəkilmə); kölgə vermə (şəkilə)
ТУШЕВАТЬ I несов. xüs. tuşlamaq, tuş çəkmək, tuş vurmaq, kölgə vermək (şəkilə). ТУШЕВАТЬ II несов. bilmədən toxunmaq (bilyard oyununda şara)
ТУШЕВАТЬСЯ I несов. dan. çaşmaq, özünü itirmək, karıxmaq. ТУШЕВАТЬСЯ II несов. xüs. tuşlanmaq, tuş çəkilmək, tuş vurulmaq, kölgə verilmək (şəkilə)
прил. 1. tuş -i[-ı]; тушевые чернила tuş mürəkkəbi; 2. xüs. tuşla çəkilmiş (şəkil)
ТУШЕНИЕ I ср мн. нет söndürmə, söndürülmə, keçirmə. ТУШЕНИЕ II ср мн. нет pört(lət)mə, buğda bişirmə (bişirilmə)
ТУШЁВАННЫЙ I прич. xüs. tuşlanmış, tuş çəkilmiş, kölgə verilmiş (şəkil). ТУШЁВАННЫЙ II прич. idm. bilmədən toxunulmuş (bax тушевать II)
ж мн. нет xüs. 1. tuşlama, tuşlanma, tuş vurma (vurulma), tuş çəkmə (şəkilə); 2. tuş, kölgə, cizgilər
ж dan. konservlənmiş pörtülmüş ət