I
прил.
1. простосердечный, простодушный
2. наивный (простодушно-доверчивый)
II
сущ. простак, простачка (простой в обращении человек)
sif. [fars.] Ürəyi sadə, ürəyi təmiz, hiyləbilməz; sadəqəlbli, safürəkli. Sadədil adam. – Biçarə, sadədil, zavallı aşıq; Danışma bu sözü, danışma artı
Tam oxu »[fars.] прил. рикӀе затӀ авачир, рикӀ ахъа, рикӀ михьи, бижвал течир, дуьзена (мес. кас); // гьар са куьнал чӀалахъ жедай, авам, язух
Tam oxu »SADƏDİL – İNADCIL Sən ki bir sadədil uşaq idin? (Ə.Haqverdiyev); İnadcıl bir uşaq kimi özünü aparırdı (“Ulduz”)
Tam oxu »