SAİR
[ər.] прил. маса, гъейри, муькуь; // sairləri гз. сущ. масабур, муькуьбур.
sif. [ər.] Başqa, qeyri, digər. Sair məsələlər. – Şabanın getməyini eşidib sair bikar tamaşaçılar da kənardan yığılmışdılar
Tam oxu »I прил. другой, иной, прочий. Sair vətəndaşlar другие граждане, sair şəxslər другие лица, sair əşyalar прочие вещи, sair sənədlər другие документы; sa
Tam oxu »ə. 1) seyr edən, hərəkət edən; yeriyən; 2) keçən, işlənən; 3) başqa, o biri, digər; 4) astronomiyada: səyyarə
Tam oxu »