savab
savab
[ər.] сущ. саваб, суваб; суваб кар, хъсан кар (“гунагь” акси); ** savab etmək (eləmək, qazanmaq) суваб кар авун, суваб къазанмишун, хъсан (хийирлу) ка
Tam oxu »i. right action; God’s reward for a person’s act or good conduct on earth; good deed, meritorious action; ~ etmək to do* a good deed, to live virtuous
Tam oxu »I прил. благой (хороший, добрый – о каком-л. деле, поступке и т.п.), богоугодный. Savab iş благое (богоугодное, доброе) дело II сущ
Tam oxu »is. [ər.] İslam dininə görə pis deyil, yaxşı iş görmə (günah əksi). Güman etməyin ki, Şeyx Şəban azan verməyinə muzd alırdı
Tam oxu »