SAYRIŞMAQ
гл. 1. юзадай (зурзадай) тегьер зайифдиз экв гун, нур гун, цӀарцӀар гун, рапрапар (цӀапӀрапӀар) авун, рекӀв-рекӀв авун (мес. цава гъетери); 2. пер. винел акъатун, акун; 3. катун (гзафбур санал).
f. 1. Titrək, zəif işıq saçmaq, parlamaq, şəfəq buraxmaq. Məğrib səmtində hələ ulduzlar göy üzündə sayrışırdı
Tam oxu »глаг. мерцать, мигать (светиться неровным, колеблющимся светом). İşıqlar sayrışır огни мигают, sayrışan lampalar мигающие лампы, ulduzlar sayrışır зве
Tam oxu »f. to twinkle, to shimmer, to glimmer; Şəhərin işıqları sayrışırdı The lights of the city were twinkling
Tam oxu »