1
сущ.
1. лицо (передняя часть головы человека). Gözəl sifət красивое лицо, dolu sifət полное лицо, qarabuğdayı sifət смуглое лицо, solğun sifət бледное лицо, çopur sifət рябое лицо, tanış sifət знакомое лицо, qadın sifəti женское лицо, uşaq sifəti детское лицо, sifətində təbəssüm улыбка на лице
2. разг. качество (существенный признак, свойство, отличающие одно лицо от другого). Yaxşı sifətləri ilə fərqlənir отличается хорошими качествами, özünə xas olan sifətlərə malikdir обладает присущими только ему качествами, qonaq sifətilə в качестве гостя
◊ sifət göstərmək kimə встретить недружелюбно кого; sifət göstərməmək kimə плохо принимать, принять кого ; sifətdən çıxmaq подурнеть, измениться в лице; sifətdən çıxarmaq kimi лишить кого человеческого облика; sifəti tutulmaq стать мрачным, хмурым; sifətini bozartmaq принимать, принять серьезный вид; sifətini turşutmaq делать, сделать кислую мину; sifətindən zəhər tökülür злой как собака; sifətini görmək istəmirəm kimin ненавижу, видеть не хочу кого ; sifətini eybəcər hala salmaq: 1. чрезмерно краситься, накраситься; 2. корчить рожу; sifətin tökülsün! ах ты, бесстыжая морда твоя!
2
сущ. лингв. имя прилагательное (часть речи, обозначающая признак предмета и изменяющаяся по родам, падежам и числам). Mürəkkəb sifət сложное прилагательное, keyfiyyət bildirən sifətlər качественные прилагательные, nisbi sifət относительное прилагательное, sifətin müqayisə dərəcəsi сравнительная степень прилагательного
Sifət
Üz və ya sifət — insan başının yuxarıda baş dərisinin, aşağıda - alt çənənin küncləri və alt kənarı ilə, yanlardan - alt çənənin kənarları ilə sərhədlənmiş ön hissəsi.
Sifət (dəqiqləşdirmə)
Sifət
Sifət (nitq hissəsi) — ümumi qrammatik mənasına görə əşyanın əlamətini bildirən əsas nitq hissəsi.
Sifət (qrammatika)
Sifət — əşyanın əlamət və keyfiyyətini bildirən əsas nitq hissəsi. Sifət necə? nə cür? hansı? suallarından birinə cavab verir.
Sifətlər əsasən əşyanın əlamətini, keyfiyyətini və rəngini təyin edir. Əlamət dedikdə, əşyanın zahiri görkəmi, keyfiyyət dedikdə isə onun daxili xüsusiyyəti nəzərdə tutulur. Əşyanın rəngi də onun əlamətlərindən biridir.
Sifət həmişə ismə aid olur, isimdən əvvəl gəlir, cümlədə ən çox təyin və xəbər vəzifəsində işlənir. Ancaq isimləşdikdə mübtəda və tamamlıq vəzifəsində də işlənir.
Sifət (nitq hissəsi)
Sifət — əşyanın əlamət və keyfiyyətini bildirən əsas nitq hissəsi. Sifət necə? nə cür? hansı? suallarından birinə cavab verir.
Sifətlər əsasən əşyanın əlamətini, keyfiyyətini və rəngini təyin edir. Əlamət dedikdə, əşyanın zahiri görkəmi, keyfiyyət dedikdə isə onun daxili xüsusiyyəti nəzərdə tutulur. Əşyanın rəngi də onun əlamətlərindən biridir.
Sifət həmişə ismə aid olur, isimdən əvvəl gəlir, cümlədə ən çox təyin və xəbər vəzifəsində işlənir. Ancaq isimləşdikdə mübtəda və tamamlıq vəzifəsində də işlənir.
Sifətə eyakulyasiya
Sifətə eyakulyasiya, üzə eyakulyasiya, sifətə tökmə, üzə tökmə, sifətə boşalma, üzə boşalma — Seks əsnasında, yaxud da cinsi əlaqənin sonunda kişinin cinsiyyət orqanından çıxan spermanı bir və ya bir neçə cinsi partnyorunun üzünə boşaltması seksual aktına verilən addır. Bir növ cinsi yaxınlıq olmadan həyata keçirilən cinsi əlaqə, yəni seks növü hesab olunur. Ümumiyyətlə; anal seks, oral seks, masturbasiya və ya vaginal cinsi əlaqənin sonunda həyata keçirilən cinsi aktdır. Müasir pornoqrafik filmlərdə və pornoqrafik seriallarda sifətə eyakulyasiya səhnələri müntəzəm olaraq final səhnələri kimi istifadə olunur.
Sifətlər
Sifət — əşyanın əlamət və keyfiyyətini bildirən əsas nitq hissəsi. Sifət necə? nə cür? hansı? suallarından birinə cavab verir.
Sifətlər əsasən əşyanın əlamətini, keyfiyyətini və rəngini təyin edir. Əlamət dedikdə, əşyanın zahiri görkəmi, keyfiyyət dedikdə isə onun daxili xüsusiyyəti nəzərdə tutulur. Əşyanın rəngi də onun əlamətlərindən biridir.
Sifət həmişə ismə aid olur, isimdən əvvəl gəlir, cümlədə ən çox təyin və xəbər vəzifəsində işlənir. Ancaq isimləşdikdə mübtəda və tamamlıq vəzifəsində də işlənir.