SULUQ
сущ. 1. куркур, пих (яд квай); 2. нугъ. хпен ттандикай (сифте некӀедикай) авур ниси хьтин затӀ.
is. 1. İçi maye ilə dolu qabarcıq; qabartı, uçuq. [Mahmud:] Balta vurmaqdan qollarım düşdü, əllərim suluq-suluq qabar oldu
Tam oxu »Su sözü ilə bağlıdır. Qabarcıq yaranır və içi su (maye) ilə dolu olur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »