1. İçi maye ilə dolu qabarcıq; qabartı, uçuq.
[Mahmud:] Balta vurmaqdan qollarım düşdü, əllərim suluq-suluq qabar oldu.
[Sitarənin] əllərinin içi qabar-qabar olmuşdu. Bir yerdən isə suluq atmışdı.
2. məh. Qoyunun ilk südündən hazırlanan pendirəoxşar ağartı.
Güllü qarı uşaqların hərəsinə bir parça suluq verdi.
