[ər.] сущ. севт, ван; аваз.
SÖVT1 ə. səs, səda. SÖVT2 ə. qırmanc, qamçı, taziyanə
sövt bax 1. hərf; 2. səs 1, 3
is. [ər.] Səs, səda. Çıxanda sövtü o şirin kəlamımın, Seyyid; O sövtə başdan-ayaq guş olduğum gecələr
sövt