is. [ər.] 1. Cəhət, tərəf, yön. Günəş səmtinə baxmaq. Dəniz səmtinə tərəf getmək. – Ağac səmtinə yıxılar
Полностью »I сущ. 1. сторона: 1) пространство, место, расположенное в каком-л. направлении. O biri səmtə bax! смотри в другую сторону, o biri səmtə gedirəm иду в
Полностью »i. 1. side, orientation; 2. direction; region; müxtəlif ~ə getmək to go* in different directions; ~ə salmaq to put* in order; müxtəlif ~lərdən from di
Полностью »[ər.] сущ. 1. пад, тереф; meşə səmtinə tərəf getmək ттам галай патахъ фин; suyun səmtilə getmək яд физвай патахъ фин; 2
Полностью »