TOLAZLAMAQ
глаг. швырять, швырнуть (бросить, кинуть резко, с силой). Dalınca ağac tolazlamaq швырнуть палкой вслед кому, daş tolazlamaq haraya швырять камнем во что
f. Əlini dala gərərək bir şeyi uzağa atmaq, tullamaq. [İmamverdi:] A qız [Sona], o nədir tolazlamısan səlbəni, gedib dəyib Haykanuşun danasının gözünə
Tam oxu »f. to fling* out (d.), to hurl out (d.), to toss (d.); daş ~ to throw* / to hurl stones
Tam oxu »“Zərbə endirmək”, “atmaq” mənasını verən tul feili olub. Onun da əsasında tulla, tolazla sözləri yaranıb, amma feil -la şəkilçisini qəbul etmir: vur-
Tam oxu »