сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра хабар(ар) гудайди, хабар(ар) агакьардайди. – Акур-такур, ван хьайиди -тахъайди, - лагьана Гьажи Нуьзуьра, чи хуь
хун глаголдин фад алатай вахтунин ӀӀӀ форма. Кил. ХУН.
прил. хун глаголдин причастидин форма. Кил. ХУН.
прил. 1) бала(яр) арадиз гъидай. - Захъ гъуьлуьз фидай мажал авани, чан вах? Инал къав гьалдай тевле алама, куьра хадай кал ава, анал кьуьртӀуь ве
нар. хадай тегьер хас яз. Танишбур тир румавияр чапхун гвай. Чара ийиз кулун кьалар хадайвал. Х. Х
хун глаголдин суалдин наклоненидин форма. Кил. ХУН.
араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра авай, хьайи ва жезмай чӀуру кардикай туькьуьл гьисс. Ам, кьил чиле туна, курпашмандиз акъвазнавай
прил. хажалат(ар) авай. Синоним: дертлу. * хажалатлу хьун гл., вуж хажалат(ар) авай гьалда хьун. Уьмуьрдани са нагьакьан кӀвалах тавур зун, гила кьу
сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера хажалатлу тир гьал. Синонимар: дертлувал, гъамлувал.
нар. хажалатлувал хас яз. Синоним: дертлудаказ.
нар., хажалатдин гьиссер хас яз. Синоним: дертлувилелди.
гл., ни никай-квекай; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; хажалал авун, хажалат тавун, хажалат тахвун, хажалат хъийимир авай, хьайи ва же
сущ.; ди, -да; -ар, -ари, -ара 1) хъуьтуьл тум галай, тарара жедай тамун кьиф. 2) хазран хам.
хун глаголдин мурадвилин форма. Кил. ХУН.
прил. къалин яргъи чӀарар алай хамунин, а хам алай гьайвандин. Аламач вал куьгьне валчагъ, Хуьзва хаздин хамари вун
араб, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, йра 1) мал-девлет авай чка. Къаркай са къуз пачагъдин хазина атӀана, къизилар чуьнуьхна
сущ.; -ди, -да; -ар, -ри. -ра хазина авай (гвай) кас. Ахпа Арбила хазинадар Чурибан ихтилатрихъ яб акализ башламишна
сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра кьушундин частара пул ва я маса шейэр, идарада пул хуьниз, кьабулуниз ва ахъаюниз килигдай кас
сущ,; -или, -иле; -илер, -илери, -илера хазиначи тир гьал.
араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра жуван мукьва-кьилидиз, тайин инсанриз эвелдай вафалу яз ахпа акси хьайи кас
прил. жузан мукьва-кьилидиз, тайин инсанриз эвелдай вафалу яз ахпа акси хьайи. Хаин паб хупӀ четин тушни! Е
сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера хаин тир гьал. Са йисалай Ирандин шагьдикай кичӀе хьайи Дергагькъулибег мад урусрин патав минетиз хтана
нар. хаинвал хас яз. Кьуьзеказ акӀ тир хьи, са ни ятӀани вич хаинвилелди хайи дагъларивай къакъудна, Вагьабан руьгь цӀуьтхуьнна кьван хьиз и тепедил
сущ.; -ди, -да; -ри, -ра ацахьай чилин мезре. Еке хайцел вил алаз, вуна угъри кьулухъ туна... Е. Э
прил. 1) са дидединни бубадин. Хьана-хьанач кьван са къарини къужа. И къаридизни хьана сад хайи руш, сад тахай руш
* хайи гаф сущ. наразивал къалурдай, такӀан жедай ихтилат, гаф. Советрин государстводин къурулушдикай ва адан сиясатдикай за садрани хайи гаф ла
хун глаголдикай хьанвай причастидин форма. Кил ХУН.
* хайивилин гьакъиндай шагъадатнама сущ. хайи югъ, йис, чка, диде-буба къалурнавай документ. Амма зи хтулдиз я хайивилин гьакъиндай шагъадатнам
сущ.; -а, -а 1) са вуж ятӀани хайи кас. Етим Эмин мубарак хьуй хайидаз, Ихьтин нямет Зулжалалди гайидаз
араб, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра сун сад-кьве рангуникай хранвай рух. Мих галаз перде акъудайтӀа гьикӀда, Руг галаз хайма акъудайтӀа гьикӀ
араб * хайратдиз фин гл., вуч чан кумукь тавун, кьин (гьайван). [Къагьриман]. - Ахпа, вичин хайратдиз фейи кӀелен гел жагъун хьувурла, хихи ийиз
фарс, сущ.; -купи, -куна; -кар, -кари, -кара 1) вич чилиз, цлаз ягъун патал са кьилел кӀвенкӀ авунвай кӀарас
араб, сущ.; ~ди, -да; -ар, -ари, -ара хайи йикъалай инсандин бедендик квай нукьтадин размер авай лишан
араб, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра 1 ) дидедин вах. 2) рах. жегьил дишегьли, руш. Кьасумахуьр агъадава, Са тӀимил кьван вине кӀан тир
хала существительнидин талукьвилин падеждин форма. Кил. ХАЛА.
обр. дишегьли аялдив ва я вичелай яшариз гъвечӀидав рахадайла, ам вичиз хуш тирди къалурун патал ишлемишдай гаф
араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) куьгь. багьа перем, партал. И ван атай ханумди вичин ипекдин халат рушан къуьнерал вегьеда ва вичин къизилар к
сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра бурандин екевал авай, ширин тӀямдин емиш. Беген тушиз кӀвал-югъ тергда на, Халидикай дуван кудай сергда на
араб, сущ.; -дм, -да; -ар, -ри, -ра 1) дуьнья, алем яратмишайди, Аллагь. На и дуьнья терг авуна, - Им Халикьдин эмир хьанва
фарс, прил. са нин ва куьн ятӀани еридиз лазим вири лишанар авай. 1) Вучиз сад халис инсан я, муькуьд, кицӀ яз, сифет - инсан
прил. лазим вири лишанар авай. Иблисри ял тваз къалурда хамара, Халисан дуст яман юкъуз чир жеда. С
нар. лазим тир лишанар аваз. - Куьне дуьзгуьн кьуьлер вучиз эцигзавач, куь ансамбль халисандиз мус элкъведайди я? ЛГ, 2005, 7
сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера дуьзвилив кьан тийидай лишанар квачир гьал. Дустунин халисвал, вун халис четинвилера авайла, чир жеда
нар. дуьзвилин лишанар хас яз. Синоним: халисдаказ, халисдиз.
нар. дуьзвилив кьан тийидай лишанар квачиз. - Чун акъвазин. - за гьеле адан гъилер ахъайзавач. ИкӀ хъсан я, жуваз кӀани кас патав гвайди халисдака
нар. халисвал хас яз.... анжах адаз гила халисдиз чир хьанвай: гьич са къуватдивайни адавай сегьне къакъудиз жедач
араб, сущ.; -ди. -да; -яр, -йри, -йра ислам динда пайгъамбардин чкадал алайди; пачагь. Фана я вун, дуьнья, садазни тахьай; Давуд халифа яз Давуда
фарс, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра кӀвал гуьрчегарун патал сун гьаларикай хранавай, гамунилай, гибедилай тафаватлу яз, чина чӀичӀ авай, гъвечӀи
араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ари, -ара 1) са чкадин, уьлкведин инсанар вири санлай. Гафар-чӀалар гьатна халкьдин сивера
прил. халкьдин руьгь, меденият, тарих авай, адаз хас тир. * халкьдин манияр сущ. автор авачиз, халкьдин сивера ишлемишзавай манияр