[ər.] təql. вакь-вакь (хъипрен, балбалдин, къазран хьтин ван).
i. (bayquş) hooting; (qurbağa) croaking; (ördək) quacking
сущ. кваканье, крик, гогот, кряканье
təql. Qurbağa, ördək, qaz, bayquş səsinə bənzər səs. [Şahməmmədin] səsində bir bayquş vaqqıltısı duyulurdu; danışdımı, adamı qorxu hissi bürüyürdü