is. məh. Əkin və ya otlağın biçilməli olan bir sahəsi. Sərvinazın manqa üzvləri vəri başa vurub geri qayıtdıqda yenə də nəşəli idilər
Tam oxu »сущ. диал. 1. участок, скошенный в один приём пятью-шестью косарями 2. борозда на вспаханном поле 3. пространство между хлопковыми рядами
Tam oxu »I (Bərdə, Əli Bayramlı, Xanlar, İmişli, Kürdəmir, Qarakilsə, Qazax, Meğri) cərgə, sıra. – Bu gün on səkkiz vərin alağını eləmişəm (Əli Bayramlı); – Hə
Tam oxu »VƏR1 f. «və əgər» birləşməsinin əsasən şeirdə işlədilən qısaldılmış forması. VƏR2 f. tərəf, cəhət. VƏR’ ə
Tam oxu »Farscadır, “-lı, -li, -lu, -lü” şəkilçisinə uyğun məna bildirir: hünər+vər. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »